|
Stowarzyszenie Francusko-Polskie w Aix en Provence Association Franco-Polonaise à Aix en Provence |
|
 |
 |
 |
|
|
11 listopada 2009 roku miało miejsce wielkie wydarzenie dla Szkoły Polskiej w Aix en Provence - dziesięciolecie jej powstania. Szkoła zaczynała od kilkunastu uczniów - dziś jest ich około pięćdziesięcioro. Z okazji 10 lecia Szkoła
Polska w Aix en Provence przyjęła imię |
11 novembre 2009 a eu lieu un grand événement pour l'Ecole Polonaise à Aix en Provence - la fête des 10 ans de sa création. L'Ecole a commencé juste avec quelques élèves - aujourd'hui ils sont une cinquantaine. A l'occasion de la fête des 10 ans l'Ecole Polonaise à Aix en Provence a prix le nom de l'Ecole Constantin Gaszyński |
||
 |
 |
 |
|
| Ten polski poeta, prozaik i
publicysta żył i pracował jako dziennikarz
w Aix en Provence. Jego życie i twórczość przedstawiono na tablicach przygotowanych przez klasę licealną. |
Ce poète, écrivain et journaliste polonais a vécu et travaillé à Aix en Provence. Sa vie et son oeuvre a été présenté sur les tableaux préparés par la classe de lycée. | ||
 |
 |
 |
|
| Dzieci ze Szkoły Polskiej przygotowały spektakl oparty na wierszach Gaszyńskiego - wciąż bardzo aktualnych dla nas - o Prowansji a także o tym jak ważne jest zachowanie języka polskiego na emigracji. | Les enfants de l'Ecole Polonaise ont préparé un spectacle basé sur les poèmes de Gaszyński - toujours très actuels pour nous - au sujet de la Provence ainsi qu'au sujet de l'importance de la langue polonaise à l'émigration. | ||
 |
|||
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
|
|
Uroczystość zaszczycili przedstawiciele Merostwa Aix en Provence. Otrzymaliśmy także wiele listów gratulacyjnych |
Nous avons eu l'honneur de
recevoir les représentants de la Mairie Nous avons reçu de nombreuses lettres de félicitation. |
||
 |
 |
 |
|
|
List Pana Konsula Generalnego Polski z Lyonu, Wojciecha Tycińskiego. La lettre du Monsieur le Consul Général de Pologne à Lyon, Wojciech Tycińskiego |
List Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej, Krzysztofa Stanowskiego La lettre du Sous-secrétaire d'Etat dans le Ministère de l'Education, Monsieur Krzysztof Stanowski |
List Rektora Misji Katolickiej Stansława Jeża. La
lettre du Recteur de la Mission Catholique, |
|
 |
 |
 |
|
| Dzieci zaśpiewały kilka piosenek | Les enfants ont chanté quelques chansons | ||
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
|
|
Ale szkoła to nie tylko uczniowie - to także nauczyciele. W naszej Szkole wszyscy nauczyciele są wolontariuszami. Niektórzy pracują tu od początku. Otrzymali oni dyplomy z podziękowaniem za długoletnią pracę |
Mais l'école ce n'est pas que
les élèves - c'est aussi les enseignants. Dans notre école tous les
enseignants sont bénévoles. Certains y travaillent depuis le début. |
||
 |
|||
|
Dyplom dla księdza Ryszarda Biernata, z którego inicjatywy zebrała się grupa założycielska. Le diplôme pour le père Ryszard Biernat qui a été à l'origine de l'initiative de la création de l'école. Dyplomy otrzymali : / Ont reçu les diplômes : ksiądz Krzysztof Nowak, Magdalena Guilhou, Marta Foltzer, Anna Maziarz, Elżbieta Polewska, |
|||
 |
|||
| Krystyna Debroas, Mariola Sieczka-Pianetti, Małgorzata Blocaille i Joanna Garnczarek | |||
 |
|||
|
Kilka innych osób otrzymało pamiątki z pracy w Szkole. Rodzice podziękowali nauczycielom za ich poświęcenie. |
Quelques autres personnes ont reçu les souvenirs de leur travail à l'Ecole. Les parents ont remercié les professeurs pour leur dévouement. |
||
 |
 |
 |
|
| Na koniec niespodzianka ! Wypuszczamy kolorowe balony ! | A la fin une surprise - lâcher des ballons pleins de couleurs ! | ||
 |
|||
| Cieszą się wszyscy - i dzieci i widzowie .. | Tout le monde est content - les enfants et les spectateurs | ||
 |
 |
 |
|
| Jak pięknie wyglądały balony na tle niebieskiego nieba ... | Qu'est-ce que c'est beau les ballons dans le ciel bleu ... | ||
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
|
| Ale to nie koniec niespodzianek. Zaprezentowano również film o 10leciu Szkoły Polskiej. Dzieci rozpoznając się na starych zdjęciach i filmach nie mogły powstrzymać wybuchów śmiechu! | Mais ce n'est pas la fin des surprises. On a présenté également le film des 10 ans de l'Ecole Polonaise. Les enfants ont pu se reconnaître sur les vielles photos et films et ont ri aux éclats. | ||
 |
 |
 |
|
| Po uroczystości można było dokładnie przeczytać tablice poświęcone Konstantemu Gaszyńskiemu, pięknie przedstawione przez Stefana w formie biurka poety. |
Après la fête on a pu lire attentivement les tableaux consacrés à Constantin Gaszyński, très bien présentés par Stefan sous la forme du bureau du poète. |
||
 |
 |
Prowancyo! Te pamiątki nigdy nie zaginą, Węzeł mnie z tobą połączył wieczysty; Choć los się zmieni i lata upłyną, Ty będziesz zawsze - po ziemi ojczystej Najmilszą dla mnie krainą!
Konstanty Gaszyński |
|
|
Konstanty Gaszyński - Poeta, prozaik i publicysta. Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej, syn Antoniego i Teresy z Młynarskich Gaszyńskich. Urodził się 10 marca 1809 roku w Jeziornej koło Grójca. Ukończywszy nauki początkowe, kształcił się w gimnazjum im. Samuela Lindego w Warszawie. Progi Uniwersyteu Warszawskiego przekroczył jako student w 1828 roku. Gaszyński przepełniony patriotyzmem znalazł się wśród walczących o niepodległość w okresie Powstania Listopadowego 1830 roku. Upadek polskiej myśli narodowo- wyzwoleńczej, spowodował konieczność udania się na emigrację. Belgia, a potem Francja stała się wieloletnią przystanią życiową dla Gaszyńskiego. Osiedlił się w Aix-en-Provence (w 1833). W 1844 roku w Paryżu został sekretarzem Sieyésa, deputowanego do Parlamentu. Słabe zdrowie było przyczyną częstych pobytów Konstantego w kurortach leczniczych na terenie Francji, Szwajcarii, Niemiec i Włoch. W 1860 roku ponownie odwiedził Królestwo, w tym Warszawę. Trzy lata później popadł w melancholię, spowodowaną śmiercią matki. Zmarł 8 marca 1866 roku w Aix-en-Provence. Twórczość literacka Gaszyńskiego rozpoczęła już w latach studenckich. W 1830 roku, wspólnie z Leonem Ziemkowiczem opublikował "Pamiętnik dla płci pięknej". Swój wielokierunkowy warsztat twórczy ujawnił w patriotycznych, romantycznych wierszach, sonetach, balladach, satyrach. W "młodym" okresie, spędzonym w kraju pisywał m.in. w "Melitele" Odyńca. "Dwaj Śreniawici", romantyczna powieść historyczna ukazywała realia z czasów panowania Władysława Łokietka (1830). Pobyt na obczyźnie przejawiał się dalszą twórczością. W 1833 roku ukazał się zbiór humorystycznych opowiadań o stosunkach wśród emigracji, "Pieśń pielgrzyma polskiego" i "Pan Dezydery Boczko..." (1846). Lata pięćdziesiąte XIX wieku, to najlepszy i najbogatszy okres twórczości Gaszyńskiego. Obok "Listów z podróży po Włoszech" (1853), wydał utwór poetycki "Sielanka młodości" (1855), satyrę "Gra i karciarze", a w 1858 roku dramat "Wyścigi konne". We Francji współpracował z "Gazette du Midi" oraz jako naczelny redaktor z "Memorial d'Aix", w których zamieszczał artykuły w języku francuskim. Osobną pamiątką w literaturze stały się przekłady. Dzieła Zygmunta Krasińskiego, bliskiego przyjaciela z lat studenckich, zamieścił w tomach "Poezje" (1868) i "Pisma prozaiczne" (1874). W Krakowie pojawił się w 1879 roku zbiór wierszy Konstantego Gaszyńskiego "Liście wiosenne". Tłumaczył również utwory obce; między innymmi utwory Heinego, Petrarki. "Czarna sukienka", znana i popularna pieśń to jeden z przykładów ukazujących Gaszyńskiego jako twórcę pieśni i piosenek powstańczych. Czystość języka polskiego w rymowanym przekazie zawierającym głębokie treści patriotyczne, jest wyrazem wielkiego talentu autora. |
Constantin Gaszyński - Poète, écrivain et journaliste polonais. Né le 10 mars 1809 à Jeziorna en Pologne. Il a étudié à l'Université de Varsovie à partir de 1828. Lors de l'Insurrection de Novembre 1830, il a participé activement dans la lutte pour la libération de la Pologne. Après l'échec de l'Insurrection il a été obligé d'émigrer en Belgique et ensuite en France. Il s'est établi à Aix en Provence en 1833. En 1844 il est devenu le secrétaire de Sieyés, député au Parlement. Sa santé fragile l'a obligé à passer de nombreux séjours dans les stations thermales en France, Suisse, Allemagne et Italie. En 1860 il a pu se rendre en Pologne. Trois ans après il est tombé en dépression à cause de la mort de sa mère. Il est mort le 8 mars 1866 à Aix en Provence. Gaszyński a commencé à écrire lors de ses études. En 1830 il a publié avec Leon Ziemkowicz "Le Journal pour les femmes". Il a écrit des poèmes patriotiques, romantiques, des sonnets, des ballades et des satires. Il a écrit également des romans historiques. Lors de son séjour à l'étranger il a continué à écrire et il a publié le recueil des nouvelles humoristiques concernant les Polonais à l'étranger en 1833. Mais c'est en cours des années 50 du XIX siècle où il a atteint l'apogée de son talent. Il a publié "Les lettres du voyage à l'Italie" en 1853, poème, "Les rêves de la jeunesse" 1855, la satire "Le jeu et les joueurs au cartes" et le drame "Les courses" en 1858". En France il a collaboré avec "La Gazette du Midi" et il était le rédacteur en chef du Mémorial d'Aix où il a publié les textes en français. Il s'est également fait connaître en tant que traducteur. Les poèmes de son ami Zygmunt Krasiński ont paru dans les recueils "Poèmes" (1868) et "Les écritures prosaïques" (1874). En 1874 on a publié à Cracovie ses poèmes "Les feuilles d'automne". Il a traduit également Heine, Pétrarque. "La robe noire"- la chansons bien connue - c'est un des exemples qui découvrent Gaszyński comme l'auteur des chants et chansons patriotiques lors de l'Insurrection. Ces oeuvres se caractérisent par une grande pureté de la langue polonaise. |
