W SOBOTĘ 22 PAŹDZIERNIKA W AIX EN PROVENCE ODBYŁ SIĘ KONCERT CHOPIN - PADEREWSKI  GRAŁ Piotr Kosiński laureat Konkursu Paderewskiego 2010 w Los Angeles

LE SAMEDI 22 OCTOBRE 2011 A AIX EN PROVENCE A EU LIEU LE CONCERT CHOPIN - PADEREWSKI PAR  Piotr Kosiński premier prix du Concours Paderewski 2010 de Los Angeles

Brawo!	Bravo!

PROGRAM KONCERTU		LE PROGRAMME DU CONCERT
F. Chopin - Ballada g-moll op. 23 F. Chopin - Nokturn G-dur op. 37 nr 2 F. Chopin - Etiuda a-moll op. 25 nr 11 F. Chopin - Scherzo b-moll op. 31 (przerwa) K. Szymanowski - Mazurki op. 50 nr 1-4 I. J. Paderewski - Nokturn B-dur I. J. Paderewski - Krakowiak fantastyczny H-dur op. 14 nr 6 I. J. Paderewski - Wariacje A-dur op. 16 nr 3		F. Chopin - Ballade en si-mineur op. 23 F. Chopin - Nocturne en sol-majeur op. 37 n° 2 F. Chopin - Etude en la-mineur op. 25 n° 11 F. Chopin - Scherzo si-bémol-mineur op. 31 (pause) K. Szymanowski - Les Mazurkas op. 50 n° 1-4 I. J. Paderewski - Nocturne en Si-bémol-majeur  I. J. Paderewski - Cracovienne fantastique en Si-majeur n° 6 I. J. Paderewski - Variations en La-majeur op. 16 nr 3

Piotr Kosiński Urodzony w 1989 roku. Zainteresowania muzyczne wykazywał od wczesnego dzieciństwa, a edukację muzyczną rozpoczął w wieku 7 lat.  Jest studentem krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie profesora Stefana Wojtasa. Jest zwycięzcą First American Paderewski Piano Competition (I Międzynarodowego Amerykańskiego Konkursu im. I. J. Paderewskiego), który odbył się w maju 2010 roku w Los Angeles, a także laureatem wielu nagród i wyróżnień lub finalistą na innych ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach, festiwalach i przesłuchaniach pianistycznych, w tym m.in.: w Polsce, we Włoszech, w Hiszpanii... Otrzymał Stypendium Ministra Kultury za szczególne osiągnięcia artystyczne, a w latach 2003-2008 znajdował się pod opieką Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. Występował z recitalami w wielu miastach Polski, a także w Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, Macedonii, USA i Kanadzie. Dokonał nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej.

Piotr Kosiński Né en 1989. Il a démontré les talents musicaux de la première enfance. Il a commencé son éducation musicale à l'âge de 7 ans. Il est étudiant dans le Conservatoire de Musique de Cracovie dans la clase de professeur Stefan Wojtas. Il a gagné le premier prix du  First American Paderewski Piano Competition (I Concours Americain du I. J. Paderewski) qui a eu lieu en en mai 2010 à Los Angeles. Il est lauréat du premier prix  ou finaliste des nombreux autres concours pianistiques  entre autres en Pologne, en Italie, en Espagne ... Il a reçu une subvention du Ministre de la Culture pour ses réussites artistique particulières. Dans les années 2003-2008 il a était sous la protection de la Fondation Nationale pour les Enfants lui a alloué une. Il s'est produit aux nombreuses reprises dans plusieurs villes de Pologne, Allemagne, Espagne, Italie, Macédoine, USA, Canada.  Il a effectué plusieurs enregistrements pour la radio et télévision Polonaise.

Ignacy Jan Paderewski

Ignacy Jan Paderewski (1860 - 1941) jest jedną z najbardziej godnych uwagi postaci w historii Polski. Działalność, ktorą prowadził na wielu polach, jako kompozytor i pianista, ale jednocześnie polityk, mąż stanu i wreszcie szczodry filantrop wyróżnia go spośród innych wybitnych postaci pierwszej połowy ubiegłego wieku. Przez współczesnych mu, był uważany za najwybitniejszego pianistę w świecie od Liszta i Chopina. Jego kariera pianistyczna trwała 50 lat. Koncertując przemierzył Europę, obie Ameryki, Afrykę, Australię, Nową Zelandię i Hawaje. Aż do debiutu paryskiego Paderewski chciał się poświęcić komponowaniu. Sukces zmienił jego projekty. Jego działalność kompozytora, nawet jeśli była mniejsza niż pianistyczna dostarczyła niemniej jednak dzieł, które były w repertuarze największych orkiestr i dyrygentów. Jego utwory reprezentowały styl neoromantyczny, z preferencją do form klasycznych. Napisał też wiele form tanecznych : mazurki, kujawiaki i krakowiaki. Zafascynowany polskim folklorem skomponował wiele interesujących stylizacji. Paderewski urodził się na Podolu, na wschodzie ówczesnej Polski. Później osiedlił się w Kąśnej Dolnej, koło Tarnowa. W Kąśnej istnieje wciąż dworek pianisty, gdzie co roku odbywa się festiwal poświęcony jego muzyce. Mieszkał w Warszawie, Berlinie, Strasbourgu i Paryżu. Nawiązał więzi przyjaźni z licznymi artystami, jak Charles Gounod, Camille Saint-Saëns, Edouard Lalo, Pablo de Sarasate i inni. Ale to w Szwajacarii, w Riond-Bosson, koło Morges znalazł w końcu spokojną przystań. Niestety w 1960 roku posiadłość Paderewskich została zniszczona z powodu budowy autostrady .... W Morges znajduje się obecnie muzeum Paderewskiego. Życie prywatne Paderewskiego było trudne i naznaczone cierpieniem: dzieciństwo bez matki, aresztowanie ojca za uczestnictwo w Powstaniu Styczniowym, utrata pierwszej żony, która zmarła w wieku 20 lat pozostawiając syna Alfreda chorego na nieuleczalną chorobę... Cierpienia te przyczyniły się do ukształtowania wielkiej wrażliwości i nadzwyczajnej osobowości artystycznej. Paderewski był utalentowanym kompozytorem i pianistą, ale także aktywnym obywatelem, politykiem działającym na rzecz swojego kraju w ciężkim okresie okupacji i braku niepodległości. Urodzony w rodzinie bogatej w tradycje powstań niepodległościowych oddziedziczył świadomą, romantyczną ideę niepodległości Polski. W 1919 roku Paderewski stanął na czele rządu polskiego. Jego koalicyjny gabinet, działający w niezwykle trudnym kontekście ekonomicznym i socjalnym (głód, bezrobocie, epidemie, ruchome granice) doprowadził kraj do demokratycznych wyborów sejmowych i lokalnych, do zmniejszenia gwałtownych konfliktów socjalnych i politycznych, do międzynarodowego uznania Polski, do ratyfikacji Traktatu Wersalskiego i Traktatu zabezpieczającego obronę mniejszości narodowych, do rekonstrukcji ekonomii kraju oraz jego administracji rządowej i lokalnej, do szybkiego rozwoju publicznego nauczania. Po krótkim okresie jako poseł do Ligi Narodów, w 1921 roku Padrewski odsunął się od życia politycznego i na nowo podjął działalność artystyczną. Od czasu do czasu jego głos dał się słyszeć np. w proteście przeciwko zbrodniom stalinowskim i nazistowskim w latach trzydziestych. W 1933 roku w Paryżu jego wielki koncert był przeznaczony na rzecz intelektualistów żydowskich, ofiar prześladowań hitlerowskich. W swojej posiadłości w Morges w Szwajcarii stoworzył koalicję osobistości politycznych walczących o zachowanie zasad demokracji parlamentarnej w Polsce. Ta koalicja (1936-1939) była u podstaw rządu polskiego uformowanego przez Władysława Sikorskiego po napadzie nazistowskich Niemiec na Polskę 1 września 1939. Chory i zmęczony Maestro z Morges przeżywał w dramatyczny sposób tragedię narodu polskiego we wrześniu 1939. Na prośbę generała Sikorskiego i prezydenta Republiki Polskiej Władysława Raczkiewicza powrócił do życia politycznego, godząc się na funkcję Przewodniczącego Rady Narodowej w Londynie, polskiego Sejmu na emigracji. Wykonywał tę funkcję aż do śmierci. Młody Paderewski wypowiadał się ze świadomością, że jako muzyk prawdopodobnie nie będzie posiadał fortuny i prowadzić wygodnego życia, lecz pragnął pracować z entuzjazmem, z miłością sztuki i kraju. Nie mógł sobie wówczas wyobrazić jakie wspaniałe owoce przyniesie wkrótce jego talent i wytrwała praca. Dzielił się swoją fortuną ze swoimi rodakami i obywatelami innych krajów. Pomagał stale rozmaitym fundacjom (m. in. fundacji młodych muzyków na uniwersytecie w Stanford, fundacji na rzecz Profesorów Konserwatorium w Paryżu, organizatorom działalności charytatywnej z Montmartre, stypendiów Ecole Normale, studentów Konserwatorium w Moskwie i Petersburgu, fundacji sanatoriów alpejskich, Legii Brytyjskiej i Legii Amerykańskiej). Z jego wsparciem wybudowano sale koncertowe i pomniki : Debussy'ego i Colonne w Paryżu, Liszta w Weimare, Beethovena w Bonn, Chopina w rodzinnej Żelazowej Woli, Kościuszki w Chicago, Łuk Washingtona w Nowym Jorku, i wiele innych... Paderewski, człowiek szczodry, uczciwy, współczujący, poświęcony sprawom publicznym został odznaczony przez wiele krajów największymi odznaczeniami za swoje zasługi jako muzyk i patriota, ale także za swoją szczodrość. Otrzymał między innymi Order Imperium Brytyjskiego, Legię Honorową we Francji, odznaczenia belgijskie, hiszpańskie, włoskie, rumuńskie, saksońskie, lombardzkie i oczywiście polskie – Order Orła Białego, Order Polonia Restituta i pośmiertnie Virtuti Militari. Najlepsze uniwersytety i wielkie szkoły polskie i zagraniczne przyznały mu doktorat honoris causa (Kraków, Lwów, Poznań, Warszawa, Uniwersytet w Yale, Owford, Columbia New York, Uniwersytet w Kalifornii Południowej, Glasgow, Cambridge, Lausanne, New York University). Do ostatnich dni życia Ignacy Jan Paderewski pozostał w służbie Polski. Więcej informacji :  www.paderewski-morges.ch Wg wydawnictwa "Portrety - Ignacy Jan Paderewski" Centrum Międzynarodowej Współpracy Kulturalnej i Instytutu Adama Mickiewicza

Ignacy Jan Paderewski (1860 - 1941) est l'une des figures le plus remarquables de l'histoire de la Pologne. L'activité qu'il mena sur plusieurs plans, en tant que compositeur et pianiste, mais en même temps comme homme politique, le grand homme d'Etat et finalement philanthrope généreux le distingue des autres grandes personnalités du monde de la première moitié du siècle dernier. Il était considéré par ses contemporains dans le monde entier comme le plus grand pianiste depuis Liszt et Chopin. Sa carrière de pianiste dura 50 ans. Dans ses tournées il sillonna l'Europe, les deux Amériques, l'Afrique, l'Australie, la Nouvelle-Zélande et les Hawaï. Jusqu'au à ses débuts parisiens, Paderewski pense se consacrer uniquement à la composition. Son succès a modifié ses projets. Son activité de compositeur même s'il elle était de moindre envergure que celle de pianiste, n'en fournissait pas moins d'œuvres que les plus grands orchestres et les chefs le plus célèbres intégraient dans leur répertoire.  Ses œuvres représentent le style néoromantique, avec une prédilection pour les formes classiques. Il a également écrit les formes de danses : mazurka, kujawiak, et cracovienne. Fasciné par le folklore polonais il composa des stylisations pleines d'invention. Paderewski naquit en en Podolie, à l'est de l'ancienne Pologne. Plus tard il s'établit à Kasna Dolna, près de Tarnow. A Kasna il y a toujours le manoir du pianiste où, chaque année a lieu le festival consacré à sa musique. Il a habité à Varsovie, Berlin, Vienne, Strasbourg et Paris. Il a noué des liens d'amitié avec des nombreux artistes tels que Charles Gounod, Camille Saint-Saëns, Edouard Lalo, Pablo de Sarasate et d'autres. C'est en Suisse à Riond-Bosson près de Morges il trouva finalement lieu d'attache et quiétude. Malheureusement en 1960 le domaine des Paderewski fut démoli à cause de la construction d'une autoroute... A Morges se trouve actuellement le musée de Paderewski. La vie privée de Paderewski fut difficile et marquée par beaucoup de souffrance: une enfance sans mère, arrestation du père pour sa participation à l'Insurrection de Janvier, perte de la première femme qui mourut à l'âge de 20 ans, laissant le fils Alfred atteint d'une maladie incurable ... Toutes ces souffrances contribuèrent à former une sensibilité et une personnalité artistique hors du commun. Paderewski fut un compositeur et pianiste de talent, mais aussi un citoyen actif et menant une activité sociale efficace, un politique œuvrant pour la cause de son pays dans la dure période de l'oppression et de l'indépendance en péril. Né d'une famille riche en traditions des insurrections indépendantistes il hérita en toute conscience de l'idée romantique de la souveraineté de la Pologne. En 1919 Paderewski prit la tête du gouvernement polonais. Son cabinet de coalition, œuvrant dans un contexte économique et social extrêmement difficile (famine, chômage, épidémies, frontières mobiles) mena le pays aux élections parlementaires et municipales démocratiques, à l'amenuisement des violents conflits sociaux et politiques, à la reconnaissance internationale de la Pologne, à la ratification du Traité de Versailles  et du Traité sur la protection des minorités ethniques, à la reconstruction de l'économie du pays et de son administration gouvernementale et locale, à un rapide développement de l'instruction publique. Après une courte période en tant que délégué à la Société des Nations, en 1921 Paderewski démissionna de la vie politique et reprit ses activités artistiques. De temps en temps sa voix se fit entendre encore dans la vie publique par ex. pour dénoncer les crimes staliniens et nazis dans les années trente. En 1933 à Paris il donna un grand concert en faveur des intellectuels juifs, victimes des répressions hitlériennes. Dans sa demeure de Morges en Suisse il créa une coalition des personnalités politiques luttant pour le respect des principes de la démocratie parlementaire en Pologne. Cette coalition (1936-1939) fut la base du gouvernement polonais formé par Wladyslaw Sikorski après l'agression de la Pologne par l'Allemagne nazie le 1 septembre 1939. Malade et fatigué le Maestro de Morges vivait de manière dramatique la tragédie du peuple polonais en septembre 1939. Il revint à la vie politique, acceptant, à la demande du général Sikorski et du président de la République Polonaise Wladyslaw Raczkiewicz, la fonction de président du Conseil National de la République, parlement polonais en exil. Il remplit cette fonction jusqu'à sa mort. Jeune Paderewski s'exprimait avec conscience qu'en tant que musicien il ne pourra pas faire fortune et mener une vie confortable, mais il souhaitait de travailler avec enthousiasme, avec l'amour de l'art et du pays. Il ne pouvait pas imaginer quels fruits magnifiques apporteraient bientôt son talent et travail acharné. Il partageait sa fortune avec largesse avec ses compatriotes et avec des citoyens d'autres pays. Il apportait son aide à différentes fondations (entre autres la fondation des jeunes musiciens à l'université de Stanford,  le fonds de la Caisse des Professeurs du Conservatoire de Paris, des organisateurs de bonnes œuvres de Montmartre,  bourses de l'Ecole Normale, des étudiants des Conservatoires de Moscou et de Petersburg,  des fonds de sanatoriums alpins, de la Légion Britannique et de la Légion Américaine). Avec le soutien de Paderewski furent érigés des salles de concerts et de monuments: Debussy et Colonne à Paris, Liszt à Weimar, Beethoven à Bonn, Chopin dans sa localité natale Zelazowa Wola, Kosciuszko à Chicago, L'Arc de Washington à New York et bien d'autres... Paderewski, homme généreux, honnête, compatissant, dévoué aux affaires publiques fut récompensé par plusieurs pays des plus grands honneurs en reconnaissance de ses mérites comme musicien et comme patriote mais aussi de sa générosité. Il a reçu entre autres l'Ordre de l'Empire Britannique, la Légion d'Honneur en France, des décorations belges, espagnoles, italiennes, roumaines, saxonnes, lombardes et enfin les polonaises - l'Ordre de l'Aigle Blanc, l'Ordre Polonia Restituta, et à titre posthume Virtuti Militari. Les meilleures universités et grandes écoles polonaises et étrangères lui attribuèrent un doctorat honoris causa (Cracovie, Lvov, Poznan, Varsovie, Yale University, Oxford, Columbia New York, l'Université de la Californie du Sud, Glasgow, Cambridge, Lausanne, New York University). Jusqu'aux derniers jours de sa vie Ignacy Jan Paderewski resta au service de la Pologne. Des informations supplémentaires :www.paderewski-morges.ch D'après l'édition "Portraits - Ignacy Jan Paderewski" Centrum Międzynarodowej Współpracy Kulturalnej et Instytutu Adama Mickiewicza

 

Retour / Powrót